Herintreden: ‘Ik ben blij met het zetten van deze bewuste stap’
Mijn herintrederstraject als ergotherapeut was een intensieve, maar leuke en leerzame periode, waar ik heel bewust voor koos. Hierdoor heb ik veel recente werkervaring als ergotherapeut opgedaan. Maar ik begin bij het begin: het voor het eerst bekend raken met het beroep ergotherapie.
De opleiding ergotherapie stak er met kop en schouders bovenuit
In 2000 in 4 havo waren er via mijn middelbare school beroepskeuzeavonden. Gevoelsmatig wilde ik in de zorg gaan werken en omdat ik nog niet wist welke opleiding het beste bij mij paste, schreef ik mijzelf in voor diverse zorgberoepen. Eén van mijn inschrijvingen was voor de opleiding ergotherapie. Ik volgde alle presentaties, maar déze opleiding stak er direct met kop en schouders bovenuit. Oplossingen bedenken voor praktische problemen die voor een cliënt van belang zijn en die de cliënt zelf belangrijk vindt. Dat is voor mij nog steeds het leukste aan het beroep ergotherapie. Net als de diversiteit op een dag.
Ik volgde de opleiding ergotherapie in Rotterdam tussen 2001 en 2005. Ik woonde deze jaren in Rotterdam en door stage enkele maanden in België. Ik liep mijn stages in een groot gecombineerd verpleeghuis in Rotterdam en in een ziekenhuis in Antwerpen. Het was een leuke tijd. De vakken waren erg divers en interessant en zo ook de ervaringsopdrachten. Over één hiervan vertelde ik laatst nog tegen een fysiotherapeut. De opdracht was: ga in een handbewogen rolstoel zitten en ga de stad Rotterdam in! Ongeveer 19 jaar later kan ik nog precies terughalen welke knelpunten en positieve ervaringen wij onderweg tegenkwamen. Zoals een hoge drempel bij de ingang van een hamburgertent, door boomwortels moeilijk begaanbare stoepen, defecte of vieze liften van de metrostations. Maar ook de toegesnelde en over veiligheid wakende mensen van het openbaarvervoer, want…. wij namen de roltrap.
Op zoek naar een passende baan
Eenmaal afgestudeerd besloot ik terug te verhuizen naar Eindhoven waar mijn zoektocht naar een leuke baan begon. De paar vacatures die er op dat moment waren, hadden eisen waaraan ik nog niet voldeed. Zoals voltooide cursussen of meerdere jaren werkervaring. Na een tijdje solliciteren op ergotherapie vacatures, besloot ik mijn kennis en ervaring maar eerst uit te breiden. Ik solliciteerde als begeleider dagbesteding (zwangerschapsvervanging) binnen de gehandicaptenzorg. Op deze dagbestedingsplek werkten cliënten met NAH, lichamelijke beperkingen of cerebrale parese aan hun leerdoelen. Dit was een leuke werkplek, waar ik overeenkomsten met ergotherapie zag: het werken met zelfgekozen doelen en het vooruit willen. Cliëntvragen werden, waar van toepassing ook opgepakt met ergotherapeuten van de organisatie en niet geheel toevallig was ik daar graag en vaak bij. Op die manier raakte ik bekend met een voor mij nieuwe doelgroep: gehandicaptenzorg. En wat niet gepland was, gebeurde: ik had het goed naar mijn zin en rond het aflopen van mijn tijdelijke contract, was er een vaste vacature. Ik solliciteerde en mocht blijven. Het was op dat moment goed zo.
Hoe kan ik ervoor zorgen dat ik als ergotherapeut aan de slag kan?
In 2020 besloot ik om een loopbaantraject met coach te starten. Ik werkte inmiddels als persoonlijk begeleider op een woonvorm waar cliënten met 24-uurs zorg en begeleiding wonen. Dit traject startte ik niet met de vraag ‘wat voor werk wil ik gaan doen’ maar hoe kan ik ervoor zorgen dat ik als ergotherapeut aan de slag kan? Eén van de spannende oefeningen tijdens mijn loopbaantraject was het houden van netwerkgesprekken. Voor deze opdracht heb ik met verschillende ergotherapeuten gesprekken gevoerd. Twee van hen werken bij mijn huidige werkgever. Ik vroeg hun om in 2021 een aantal maanden mijn werkervaringsplek te zijn. Om zo eerst veel recente werkervaring op te doen en verschillende taken te ervaren, nog voor ik zou gaan solliciteren. Zij gingen akkoord, ik ging zeven maanden, 24 uur per week meewerken op de afdeling (WLZ-instelling zonder behandeling). Ook om de 600 werkervaringsuren te behalen. In deze periode heb ik door de vele hulpvragen die binnenkwamen en ook de zomerperiode uiteindelijk veel meer ergotherapie-uren gemaakt als op voorhand afgesproken. Want elke ervaring is er één en elke casus of hulpvraag vond ik interessant. Tijdens deze maanden heb ik mijn contract op de woonvorm flink teruggeschroefd, hierdoor werd het mogelijk om deze maanden op beide afdelingen te werken.
Doordat ik tussen 2006 tot 2021 op diverse locaties binnen de gehandicaptenzorg heb gewerkt, heb ik al deze jaren ADL-zorg gegeven, met hulpmiddelen gewerkt en gedurende al deze jaren veel diverse hulpvragen met ergotherapeuten opgepakt. Hierdoor had ik de veronderstelling en hoop dat ik “slechts” 600 herintredersuren moest maken. Bij het indienen van mijn herintredersformulier, kreeg ik het bericht dat het wel om 900 uur ging. In een poging om binnen de gestelde termijn een tweede plek te vinden schreef ik mijn situatie en vraag uit op een ergotherapie facebookpagina. Daarop volgde gelukkig snel enkele opties van ergotherapeuten uit het werkveld. Eén ervan maakte dat ik binnen een dag de toezegging had dat ik de overige uren daar mocht werken. Wat een opluchting was dat. Deze organisatie was ook binnen de gehandicaptenzorg, maar bij mensen met een verstandelijke beperking (WLZ, met behandeling). Het werken op deze twee werkplekken samen zorgde aan de eindstreep voor genoeg werkervaringsuren.
Tips voor andere paramedici in een herintredertraject
Ik vond het erg fijn om tijdens de voorbereiding van mijn herintrederstraject mailcontact te hebben met een ergotherapeut die ook herintreder was geweest. Zij kon mij vertellen hoe haar traject was geweest, welke stappen zij had gezet, wat positief had bijgedragen en wat juist geen meerwaarde had. Een andere tip die voor mij goed heeft gewerkt: probeer theorie en praktijk zo veel mogelijk aan elkaar te koppelen. Ik schreef mij in voor een hele reeks (geaccrediteerde) cursussen. Dit deed ik door zo veel mogelijk praktische cursussen te volgen, waarvan ik de kennis waar mogelijk direct kon koppelen aan praktijkervaringen, cliëntvragen of de doelgroep en om een bijdrage te kunnen hebben in ergotherapeutenoverleg.
Tijdens een groot deel van mijn werkervaringsuren werkte ik ook aan een grote opdracht voor mijn overige punten. Ook deze ervaring bij de stichting Scouters bracht theorie en praktijk samen. Voor deze opdracht heb ik veel demo’s van leveranciers en dealers van hulpmiddelen voor het draaien en verplaatsen op bed gepland. Waarbij deze medewerkers de hulpmiddelen lieten zien, uitproberen, gerichte vragen beantwoorden en extra instructie of informatie gaven. Soms liep het een in het ander over: ik kreeg een demo van een nieuw hulpmiddel en beschreef deze voor Scouters. Doordat het hulpmiddel tijdens de demo passend bleek voor een cliënt met hogere fysieke belasting Tijdens de zorgmomenten, plande ik meteen een instructieafspraak met deze cliënt en twee zorgmedewerkers om dit hulpmiddel uit te proberen.
En nu?
Nu tijdens het schrijven van dit blog, heb ik net mijn laatste werkdag van mijn tweede werkervaringsstage achter de rug. Net als de meeste geplande cursussen en andere activiteiten. De komende tijd zal in het teken staan van het behalen van de laatste paar punten, om daarna het hele traject in te dienen bij het Kwaliteitsregister paramedici. Ik ben blij met het zetten van deze bewuste stap en dankbaar voor alle grote en kleine kansen, mogelijkheden en ideeën die ik van de verschillende disciplines om mij heen kreeg. Op naar het vervolg, het zoeken naar een leuke passende baan als ergotherapeut, ik heb er zin in!
